Ժողովրդի պատմության մեջ լինում են պահեր, երբ հույսը չկտրելը լուրջ փորձություն է դառնում, երբ լավատեսությունը հնարավոր է պահպանել միայն այն դեպքում, եթե այն հավասարեցված է ինքնախաբկանքի, երբ անտարբերությունը մեծ պատասխանատվություն է, և երբ լռությունը համազոր է մեղքի: