Այս երկրաշարժը Հայաստանի մոտ մեկ երրորդը՝ ներառյալ Երևանից հետո ամենամեծ քաղաքները՝ Հայաստանի մշակութային մայրաքաղաք Գյումրին ու Վանաձորը վերածեց աղետի գոտու: Սպիտակի երկրաշարժը խլեց 25-30 հազար կյանք, հարյուր-հազարավոր մարդիկ կորցրին իրենց տանիքը: 
1988 թ. Սպիտակի երկրաշարժի հետևանքները ցույց տվեցին‚ որ այն ժամանակ Խորհրդային Միությունում գործող սեյսմապաշտպանության բոլոր օղակները բավական ցածր մակարդակի վրա էին։ Կատարված էր ոչ պատշաճ շինարարական աշխատանք՝ պոկված քարակտորների և պանելների վրա որոշ տեղերում բոլորովին չկար ցեմենտ, հասարակությունը չէր տիրապետում արտակարգ իրավիճակներում անհրաժեշտ տարրական գիտելիքների։

Երկրաշարժից 23 տարի անց

23 տարի անց Գյումրու բնակչության 15–18 տոկոսը դեռ ապրում է տնակներում. Վահան Թումասյան

Ողբերգությունից 23 տարի անց «աղետի գոտի» եզրույթը շարունակվում է կիրառելի լինել։ Երկրաշարժին հաջորդած առաջին մի քանի տարիներին հույսը այժմ չկա, և մարդիկ միակ փրկությունը տեսնում են արտագաղթի մեջ:

«Ազգ». Եթե երկրաշարժի օգնությունը հավասար բաշխվեր, յուրաքանչյուր հայ ընտանիք կունենար 3-4 հարկանի տուն, 4-5 մեքենա

Նույնիսկ 23 տարի անց մի քաղաք-աղետի գոտի չկարողացանք անաղետ գոտի դարձնել: Պետք է, իհարկե, խոստովանել, որ Գյումրու գլխավոր փողոցները մի քիչ գեղեցկացել են, և սրա՛նք են ցույց տալիս զբոսաշրջիկ-ղեկավարությանը: Բա՜ աչքից հեռու, ծածուկ տեղերը: Ոչ մի ղեկավար չի ասում՝ եկեք շենքի հետևն անցնենք, տեսնենք ի՞նչ կա: Բայց եթե անցնեն և մտնեն այդ անանցանելի փողոց-խրամատները, ապա դժվար թե կարողանան հետ դառնալու ճանապարհը գտնել. այդպիսի վայրեր չեն լինի նույնիսկ ամենահետամնաց երկրում:

Առաջին լրատվական

Հայլուր
(Հայաստանի լուրեր)

Օրվա տեսաշար, 7 դեկտեմբերի, 2011